ορσίμαχος

ὀρσίμαχος, -ον (Α)

(για την Παλλάδα) αυτός που παροτρύνει, που ξεσηκώνει σε μάχη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὀρσι- (βλ. λ. όρνυμι) + -μαχος (< μάχομαι), πρβλ. τηλέ-μαχος].